چند ستاره در کیهان وجود دارد؟

وقتی به آسمان شب نگاه می‌کنید، احتمالا این سوال برایتان پیش می‌آید که چند ستاره در کیهان وجود دارد. برای یک ستاره‌شناس مبتدی، شمردن تعداد ستاره‌هایی که با چشم غیرمسلح قابل‌مشاهده هستند به‌اندازه کافی چالش‌برانگیز است. با تلسکوپ‌های بزرگ‌تر، ستارگان بیشتری قابل‌مشاهده می‌شوند و کار دشوارتر می‌شود. بنابراین اخترشناسان چگونه تعداد ستاره‌های کیهان را تخمین می‌زنند؟ تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا پاسخ این سوال را پیدا کنید.

روش‌های ساده تخمین تعداد ستارگان در کیهان

«دیوید کورنریچ»، استادیار کالج ایتاکا در ایالت نیویورک، می‌گوید اولین مرحله تعریف کردن معنای کیهان است. ما تعداد دقیق ستاره‌ها را نمی‌دانیم زیرا نمی‌دانیم که آیا جهان بی‌نهایت بزرگ است یا نه. جهان قابل‌مشاهده حدود ۱۳.۸ میلیارد سال به گذشته باز می‌گردد، ولی ممکن است بسیار بیشتر از آنچه می‌توانیم ببینیم عمر داشته باشد.

برخی اخترشناسان معتقد هستند که شاید در یک چندجهانی زندگی می‌کنیم که در آن جهان‌های دیگری مشابه جهان ما در نوعی موجودیت بزرگ‌تر وجود دارند. به‌گفته آژانس فضایی اروپا (ESA)، ساده‌ترین روش تخمین ستاره‌های یک کهکشان معمولی و سپس ضرب کردن آن در تعداد تخمینی کهکشان‌های کیهان است.

بااین‌حال، این روش کاملا درست نیست، زیرا مثلا بعضی از کهکشان‌ها در نور مرئی و بعضی دیگر در مادون قرمز بهتر می‌درخشند. همچنین چند مانع دیگر نیز برای تخمین درست وجود دارد که باید بر آن‌ها غلبه کرد.

در اکتبر ۲۰۱۶، تصاویر زمینه‌ژرف تلسکوپ فضایی هابل نشان داد که حدود ۲ تریلیون کهکشان در جهان قابل‌مشاهده وجود دارد که تقریبا ۱۰ برابر بیشتر از چیزی است که قبلا تصور می‌شد. طبق نظر «کریستوفر کنسلیس»، استاد اخترفیزیک در دانشگاه ناتینگهام در بریتانیا، حدود ۱۰۰ میلیون ستاره در یک کهکشان معمولی ​​وجود دارد. با‌این‌حال تلسکوپ‌ها ممکن است نتوانند تمام ستاره‌های یک کهکشان را مشاهده کنند.

ماموریت‌های تخمین تعداد ستاره‌های کیهان

در سال ۲۰۰۸، نقشه‌برداری آسمانی دیجیتال اسلون (که تمام اجرام قابل‌مشاهده را در یک سوم آسمان فهرست می‌کند) حدود ۴۸ میلیون ستاره پیدا کرد که تقریبا نصف چیزی بود که اخترشناسان انتظار داشتند.

ستاره‌ای مثل خورشید ما حتی ممکن است در چنین فهرستی ظاهر نشود. بنابراین بسیاری از اخترشناسان تعداد ستارگان یک کهکشان را بر اساس جرم آن تخمین می‌زنند. این روش نیز مشکلات خاص خود را دارد، زیرا ماده تاریک و چرخش کهکشان باید قبل از تخمین‌زدن حذف شوند.

ماموریتی مثل گایا، کاوشگر فضایی آژانس فضایی اروپا که در سال ۲۰۱۳ پرتاب شد، ممکن است یافته‌های بیشتری ارائه دهد. هدف گایا نقشه‌برداری دقیق از حدود یک میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری است. گایا دنباله‌رو ماموریت قبلی با عنوان هیپارکوس است که ۱۰۰ هزار ستاره را دقیقا مکان‌یابی کرده و همچنین ۱ میلیون مورد دیگر را با دقت کمتری نقشه‌برداری کرد.

ESA در وب‌سایت خود اعلام کرد: «گایا هر کدام از یک میلیارد ستاره هدف خود را ۷۰ بار در طول یک دوره پنج ساله رصد خواهد کرد و موقعیت‌ها، فواصل، حرکت‌ها و تغییرات روشنایی آن‌ها را به‌طور دقیق ثبت خواهد کرد. ترکیب این اندازه‌گیری‌ها تصویر بی‌سابقه‌ای از ساختار و تکامل کهکشان ما می‌سازد. به‌لطف چنین ماموریت‌هایی، یک قدم به ارائه پاسخ مطمئن‌تر به سؤالی که اغلب پرسیده می‌شود نزدیک‌تر شده‌ایم، یعنی چند ستاره در کیهان وجود دارد؟»

جهان قابل‌مشاهده

حتی اگر تعریف جهان را به قابل‌مشاهده محدود کنیم، یعنی آنچه می‌توانیم ببینیم، تخمین تعداد ستاره‌های درون آن مستلزم دانستن مقدار بزرگی جهانی است. اولین پیچیدگی این است که جهان در حال انبساط است و دومین پیچیدگی این است که فضازمان می‌تواند خم شود.

اجازه دهید یک مثال ساده را بررسی کنیم. نور از دورترین اجرام از ما تقریبا ۱۳.۸ میلیارد سال نوری طول می‌کشد تا به زمین برسد، البته باید در نظر داشته باشیم که جوان‌ترین اجرام دیده نمی‌شوند. زیرا نور در جهان اولیه قادر به حرکت نبود. بنابراین، شعاع کیهان قابل‌مشاهده باید ۱۳.۸ میلیارد سال نوری باشد، زیرا نور حداکثر این مسافت را طی می‌کند تا به ما برسد.

کورنرایش می‌گوید: «این راهی منطقی برای تعریف کردن فاصله است ولی یک نسبیت‌گرا فاصله را این‌طور تعریف نمی‌کند. نسبیت‌گرا از وسیله‌ای مثل خط‌کش استفاده می‌کند، فاصله را بر اساس طول آن می‎سنجد و سپس آن را تا جای لازم گسترش می‌دهد.»

با این روش به پاسخ متفاوتی می‌رسیم: شعاعی به طول ۴۸ میلیارد سال نوری. بااین‌حال این عدد در همه منابع یکسان نیست، زیرا فضازمان می‌تواند خم شود. همانطور که ناظر اندازه‌گیری را با خط‌کش انجام می‌دهد، نور همزمان در حال حرکت است و بر اندازه‌گیری‌ها اثر می‌گذارد.

نوار عصب و عضله دیسک کمر بهترین راه برای ارزیابی فعالیت الکتریکی ریشه‌های عصبی ستون فقرات است. برای انجام الکترومیوگرافی کمر می‌توانید به کلینیک دکتر ناصح یوسفی در غرب تهران مراجعه کنید. پزشکان می‌توانند به شما در ارزیابی و تشخیص زودهنگام دیسک کمر از طریق این آزمایش مهم کمک کنند. به‌علاوه در صورت وجود هرگونه اختلال یا آسیب عصبی شما را به پزشکان مجرب معرفی خواهند کرد.

تست الکترومیوگرافی می‌تواند نواحی فشرده آسیب عصبی ناشی از التهاب مزمن و بیماری‌های ستون فقرات را تعیین کند. نوار اعصاب کمر برای کمردرد، پا درد و لگن تجویز می‌شود و با ضریب اطمینان ۱۵ تا ۲۰ درصدی به طور دقیق محل و میزان آسیب دیدگی عصبی را نشان می‌دهد.

نوار عصب و عضله دیسک کمر چیست؟

زمانی که در قسمت انتهایی کمر درد زیادی را احساس می‌کنید، می‌توانید برای ارزیابی مشکلات مربوط به این عارضه، نوار عصب و عضله دیسک کمر را انجام دهید. درد کمر مزمن می‌تواند روی ابعاد مختلف زندگی شما تاثیرگذار باشد.

الکترومیوگرافی نوار عصب کمر از روش‌های غیر تهاجمی است که برای فعالیت الکتریکی ریشه‌های عصب در ستون فقرات کاربرد دارد. این نوع تست محل آسیب دیدگی و فشردگی عصب‌ها ناشی از بیماری‌های نخاعی و التهاب مزمن را مشخص می‌کند.

شما می‌توانید این تست را با آزمایش‌های مانند ام آر آی و اشعه ایکس انجام دهید. پزشک می‌تواند علت دقیق درد و آسیب سیستم عصبی را برای شما پیدا کند. برای انجام این آزمایش به پزشک متخصص مغز و اعصاب مجرب مراجعه کنید تا این تست برای شما با کمترین عارضه انجام شود و در صورت وجود هر نوع مشکل راهکارهای درمانی در اختیار شما قرار گیرد.

کاربرد نوار عصب و عضله دیسک کمر چیست؟

نوار عصب و عضله دیسک کمر برای ارزیابی مشکلات عصبی و عضلانی ناحیه کمر استفاده می‌شود. این آزمایش کمک می‌کند تا علائم مربوط به مشکلات عصبی و عضلانی در ناحیه کمر شناسایی شود و درمان مناسبی در اختیار شما قرار گیرد. کاربرد نوار عصب و عضله کمر عبارت است از:

1- تشخیص و ارزیابی اختلالات عصبی و مشکلاتی از جمله فشار روی عصب‌ها، بررسی آسیب عصبی و عوارض عصبی ناشی از بیماری‌های عصبی و عضلانی

2- بررسی مشکلات عضلانی در کمر از جمله تنگی عضلات، ضعف عضلانی، تشنجات عضلانی و نقص کنترل عضلات

3- ارزیابی میزان اثربخشی درمان بیماری‌های عصبی و عضلانی

4- بررسی دلیل اصلی درد کمر با تشخیص فعالیت الکتریکی عصب‌ها و عضلات

نوار عصب عضله کمر برای چه افرادی مناسب است؟

الکترومیوگرافی کمر برای افرادی که علائم مشکلات عصبی مربوط به دیسک کمر دارند بسیار مؤثر است. این آزمایش برای تشخیص و ارزیابی مشکلات عصبی استفاده می‌شود و افرادی که شرایط زیر دارند باید این تست را انجام دهند:

1- اشخاصی که دارای عفونت یا التهاب شدید در ناحیه تحت آزمایش هستند، چون ممکن است نوار عصب و عضله کمر ریسک التهاب یا عفونت را افزایش دهد.

2- بیمارانی که محدودیت جسمی دارند و این امکان را ندارند که در موقعیت انجام آزمایش قرار بگیرند.

3- افرادی که به دنبال تشخیص قطعی درباره دلیل درد کمر هستند.

4- بیمارانی که دارای اختلال خون‌رسانی هستند و از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنند.

نحوه انجام نوار عصب و عضله دیسک کمر

برای انجام الکترومیوگرافی از کمر بیمار در حالت خوابیده یا نشسته قرار می‌گیرد و پزشک الکترودها را بر روی پوست می‌چسباند. این آزمایش با ارسال سیگنال‌های الکتریک کوچک به الکتروهای تحریکی شروع می‌شود.

این سیگنال‌ها به عصب ارسال شده و پاسخ عصبی در الکترودها ثبت می‌شود. در بخش دیگری از آزمایش باید یک سری فعالیت‌های عضلانی در حرکت ثبت شود تا پزشک بتواند الگوهای فعالیت الکتریکی عضلات کمر را بررسی کند. در نهایت تکنسین نتایج را ثبت می‌کند و به تشخیص سلامت و عملکرد عصب و عضلات و یا نقص و اختلال آنها می‌رسد.

ارزیابی تنگی کانال کمر با نوار عصب و عضله

برای تشخیص کمردرد ناشی از تنگی کانال کمر، انجام تست نوار عصب عضله برای تجزیه ‌و‎ تحلیل شدت و محل رادیکولوپاتی ( فشردگی اعصاب طناب نخاعی )، ضعف عضلانی ناشی از فشردگی عصب نخاعی و تعداد اعصاب نخاعی درگیر بسیار تأثیر دارد.

علاوه‌بر این نوار اعصاب می‌تواند به تعیین شدت آتروفی عضلانی نخاعی به افراد کمک کند. یافته‌های EMG و NCS زمانی که توسط پزشکان انجام می‌شوند، به تشخیص کمردرد، کاهش دلایل آسیب عصبی و درد ناشی از تنگی کانال کمر کمک زیادی می‌کنند. معمولاً ارجاع به پزشک برای انجام نوار عصب زمانی در نظر گرفته می‌شود که نشانه‌ها و علائم رادیکولوپاتی با نتایج تصویربرداری مرتبط باشند.

مراقبت‌های پس از نوار عصب و عضله دیسک کمر

برای بهبود سریع‌تر و کاهش عوارض احتمالی نوار عصب عضله دیسک کمر، مراقبت‌های پس از الکترومیوگرافی را جدی بگیرید:

1- داشتن استراحت کافی بعد از آزمایش برای بهبود وضعیت عضلات و ستون فقرات

2- مصرف کافی مایعات برای پیشگیری از عوارض احتمالی جانبی مانند سردرد و تشنج

3- رعایت بهداشت فردی برای جلوگیری از خراشیدگی و تورم ناحیه آزمایش

خلاصه مطالب

نوار عصب و عضله دیسک کمر برای بررسی فعالیت‌های الکتریکی عصب‌ها انجام می‌شود. از طریق این آزمایش پزشک تشخیص می‌دهد که چه نواحی از دیسک درگیر هستند و آیا فرد نیاز به جراحی دارد یا خیر. مهم‌ترین کاربرد نوار عصب و عضله دیسک کمر، تشخیص مشکلات عضلانی در کمر و بررسی اثربخشی درمان بیماری‌های عصبی و عضلانی است.

این تست عوارض نادری از جمله حس سوزن سوزن شدن را دارد که پس از مدتی برطرف می‌شود. برای انجام این آزمایش مهم بدون هیچ‌گونه عوارض جانبی می‌توانید به کلینیک دکتر ناصح یوسفی بهترین مرکز غرب تهران مراجعه کنید.